9 Kasım 2011 Çarşamba

Bu akşam menüde...

Her meslek grubunun kendine has özellikleri vardır elbet. Lakin bir küsür yıldır balıklama içine daldığım aşçı takımının kendine münhasır özellikleri say say bitmez. Dışardaki yaşamlarında ne olduklarının, nasıl davrandıklarının, ne kadar mülayim, centilmen, sinirli, sakin vs olduklarının önemi yoktur. Bir sınır vardır bu dünyada; mutfağın içiyle dışının arasındaki geçişi belirleyen ince bir sınır... O sınırı mutfaktan yana geçen her aşçı, üzerine giydiği o mutfak ceketi gibi giyiverir deli gömleğini de. Çünkü ben her geçen gün bu işin büyük kısmının delilikten ibaret olduğuna iyice inanmaktayım:) Sanmayın ki bu bir şikayet, ben hep akıllı olmaktan o kadar sıkılmıştım ki:)

Durur durur söylerim, her gün öğlen ve akşam servisleri sırasında yaşanan o çılgınlığı, bana sorarsanız az buçuk kafasında birkaç tahtası atmış insanlar kaldırabilir. Bu delilik değil de nedir diye söylenir dururum zaman zaman.

Tüm bunlar bir yana, ben bir de aşçı takımını iki gruba ayırıyorum. Yeni şeyler denemeye aşık olanlar ve yeniliklerden/yaratıcılıktan gram nasibini almamış olanlar... Eh tahmin edersiniz ki ikinci grup biraz sıkıcı, fazla statik ve bolca da korkak olabiliyor. İlk grubunsa içinde beceriklisi de, beceriksizi de, iyisi de, kötüsü de olabilir, o ayrı ama en azından her biri "heyecan" gibi bir ortak paydada birleşiyorlar. Ne de olsa yenilik heyecandır. İlişkide, saç renginde, meslekte olduğu gibi yemekte de her yenilik bir heyecan...


Profesyonel mutfaklarda bu yenilikten nasibini almak o kadar kolay olmuyor. Şefinin, hangi kategoride yer aldığıyla alakalı çoğu zaman. Ama restoran mutfaklarından arta kalan zamanlarda evin mutfağına girme şansını elde ettikçe hep yeni bir şeyler denemek istiyor heyecana doymayan bünye. Hele de insanın bu heyecanları birlikte yaşayabileceği arkadaşları, sevdikleri paylaşıyorsa o sofranın taraflarını...

Bizim sofranın menüsündeyse bu muhteşem lezzet vardı bu akşam. Karidesli, mürekkep balığıyla renklendirilmiş siyah spagetti... Bu kadar lezzetli olabileceğini tahmin etmezdim.

Şimdi burda kocamaaaan bir teşekkür ve adı soframızdan hiç eksilmemiş olan bir isim geliyor: Sibellll çok teşekkür ederim bu damak şenlendiren lezzet için:) Bir süre evvel blog dostlarımdan Sibel'in sayfasında bu siyah spagettiden haberim olmuş, umarım burada bulurum dememle de "hemen adresini ver, doğum günün için sana göndereceğim" diye mailini almıştım. Nasıl sevinmem, uçtum havaya. Yeni bir lezzetle tanışmanın ötesinde, incelik ayrı mutlu ediyor insanı.

Gerçekten Türkiye'de var mı bilemiyorum, Sibel bunu bana İngiltere'den gönderdi ama çok büyük marketlerde bir bakınmak lazım raflara. Rastlarsanız ve deniz ürünleriyle aranız iyiyse kesinlikle deneyin derim. Mürekkep balığıyla renklendirilmiş olmasından ötürü deniz ürünleriyle tatlandırılmış bir sosla yapılması tavsiye edilir. Bana sorarsanız karides ve sarımsak der, bu ikiliyi tek geçerim. Bunları muhakkak kullanın, üzerine ekstra neyle tatlandırmak isterseniz, işte o ilk kategorideki "aşçılık güdülerinize" ve yaratıcılığınıza bırakıyorum. Belki biraz krema (benim yaptığım gibi), biraz beyaz şarap, dilediğiniz taze otlar, muhakkak ve muhakkak taze çekilmiş karabiber ve kırmızıbiber.


Şimdi bu yazıyı yazarken son dönemlerde okuduğum Mine Söğüt romanı Madam Arthur Bey ve Hayatındaki Herşey'den bir bölüm geldi aklıma, paylaşmadan edemeyeceğim:

"Kadınlar üzüldükleri, sevindikleri, meraklandıkları, vazgeçtikleri, yıldıkları, telaşlandıkları, korktukları, heyecanlandıkları, kırıldıkları, kızdıkları zamanlar hep yemek yaparlar. Baharat kavanozlarını açıp açıp kaparlar. Tencereleri tekrar tekrar yıkarlar. Kadınlar, mutfakta dünyayı yeniden kurar, yeniden yıkarlar."

Bilmem ki doğru söze ne denir? Ama şunu biliyorum, bu bahsi geçen kadınlardan biri olarak benim bu akşam bu mutfaktaki duygum kesinlikle heyecandı. Karidesler heyecanla tavada döndü, sarımsaklar heyecanla tavayla buluştu, makarnalar heyecanla suya atıldı. Demem odur ki, güzel şey şu "heyecan":)

12 yorum:

Leylak Dalı dedi ki...

Süper görünüyor.
Spagetti değil ama evin yakınındaki markette mürekkep balığıyla renklendirilmiş bir başka tür makarna gördüm, hemen alıp birşeyler deneyeyim. İnsanı baştan çıkarıyorsun Zero, 8 ay diyet yaptık galiba:))
Bu arada Barış Bıçakçı'nın son kitabı süper, hemen al ve oku...

Tuna dedi ki...

Merhabalar,her postunuzu bitmesini istemeyerek keyifle okuyorum. Yazılarınızda mutfak ile hayata dair her şey harmanlanıyor,akıp gidiyor.Yine aynı tadı alarak okudum.Blog yazarlığından köşe yazarlığına geçen niceleri gibi sizin de sayfanız olmasını diliyor ve bekliyorum.Sevgiler.

zero dedi ki...

Leylak Dalım, rastladıysan muhakkak dene, kaçırma bu lezzeti. diyet dediğin şey bozulmak içindir ayrıca:) sen kitabı kaçırma muhakkak oku diyorsan ben aynen uyarım buna;)

Sevgili Tuna, ne güzel sözler bunlar, çok teşekkür ederim:) sevgiler benden:)

bozbek dedi ki...

harika görünüyor. Mutfakta dünyayı yeniden kuran kadınlardan biri de benim..Mutfağım benim herşeyim, en büyük terapim

Işın dedi ki...

Karidesli makarnaya bayılırım. Senin elinden daha da nefis olduğuna eminim Zero. Bir yenilikçi olarak bu makarnayı hemen bulup almam lazım. Daha nice "heyecanlı" denemelere !

dersaadet dedi ki...

Gerçekten çok lezzetli görünüyor. Ellerine sağlık...

yeliz dedi ki...

of nasıl heyecanlandım çok lezzetli görünüyor

Yolcu dedi ki...

Zero, terazimin kefelerinin dengelerinin şaştığı şu dönemde yazıların(eski, yeni fark etmiyor)en huzurlu sığınaklarımdan oluyor. Nasıl başarıyorsun bilmiyorum ama hep böyle ol:)

BAYKUŞ GÖZÜYLE... dedi ki...

Son cümlen ''güzel şey şu heyecan''a içtenlikle katılıyoum Zeren...
Keşke herkesin birşeylere karşı heyecanı olsa...
Makarna da paylaştıkların da çok heyecan vericiydi,teşekkürler...

Mutfak ve diğer heyecanların hayatından eksik olmasın:))

zero dedi ki...

Sevgili Bozbek, bir gün dileğim yatak bile atabileceğim kocaman bir mutfağımın olması :)))

Işıncığım muhakkak dene, beni de hatırlamayı unutma;)

Sevgili dersaadet, çook teşekkür ederim:)

Yeliciiim, ah bir de tadına baktırsaydım sana:)

Sevgili Yolcu, bu yorumunu vapurla Beşiktaş'a geçerken okudum ve nasıl mutlu oldum anlatamam:) çok teşekkür ederim. Terazinin kefelerinin dengeyi bulacağı günlere tez zamanda kavuşmanı dilerim:)

Nathalieciğim, heyecanlarımız hiç eksik olmasın, amin:)

Çileksuyu Sibel dedi ki...

Canim arkadasim afiyet olsun,begendigine cok sevindim,bende karidesli yapmistim ve cok sevmistim.insanlah bir dahakine beraber yeriz.sevgiler...heyecan guzel sey:)

zero dedi ki...

Sibelciiim ben de sen görmediysen diye yazının linkini sana mail atacaktım:) Karbonaro sos mu yapsam ben de dedim ama sonra kafama göre takıldım, güzel de oldu:) dileğine katılmamak ne mümkün, bir gün aynı masada.... :) sevgiler çok